فلسفه قربانی کردن:این آیه پاسخی به این سوال است که آیا خدا به قربانی نیاز دارد و اصولا فلسفه قربانی کردن چیست.این آیه بیان میدارد که خدا نیازی به قربانیان حج گذاران ندارد؛بلکه هدف این است که آنان با پیمودن مدارج تقوا، در مسیر یک انسان کامل قرار گیرند و روز به روز به خدا نزدیکتر شوند.همه عبادات برای انسانها کلاس تربیت است.قربانی ،درس ایثار،فداکاری،گذشت و آمادگی برای شهادت در راه خدا را به انسان می آموزد و درس کمک به نیازمندان و مستمندان را با توجه به اینکه از خون نمیشود استفاده کرد،این تعبیر که خون آنها نیز به خدا نمیرسد،اشاره به اعمال زشت اعراب جاهلی ست که هرگاه حیوانی را قربانی میکردند،خون آنرا بر سر بتها و گاه بر در و دیوار کعبه میپاشیدند و بعضی از مسلمانان ناآگاه بی میل نبودند که در این برنامه خرافی از آنها تبعیت کنند.این آیه نازل شد و آنها را نهی کرد.متاسفانه هنوز هم این رسم جاهلی در بعضی از مناطق وجود دارد که هرگاه بخاطر ساختن خانه ای قربانی میکنند،خون آنرا برسقف و دیوار آن میپاشند و حتی در ساختن بعضی مساجد نیز این عمل خرافی را که مایه آلودگی مساجد است انجام میدهند.